Vörðurnar
Á Syðri-Einkunn eru tvær vörður, landnámsvarða og útsýnisskífa.
Einkunnar er fyrst getið í Egils sögu. Þorsteinn Egilsson á Borg hafði átt í landamerkjadeilu við Steinar Sjónason á Ánabrekku og fór Steinar halloka fyrir Þorsteini fyrir atbeina Egils og mátti flytjast búferlum út fyrir Langá.
Íri hér maður sem var með Þorsteini, útlenskur maður, hverjum manni fóthvatari og allra manna skyggnastur. Hann hafði fjárgæslur fyrir Þorstein og þær mest að safna geldfé upp til sjalls á vorum.
Eitt vor eftir fardaga lét Þorsteinn reka fé til fjalls. Íri var í fjárrekstrinum. Þorsteinn reið til fjalls við áttunda mann að líta eftir verkum húskarla sinn er unnu að garðhleðslum um þvera Grístungu. Á heimleið kom Íri hlaupandi á móti þeim og sagði að hann vilji mæla við Þorstein einmæli. Þorsteinn mælti að förunautar hans skyldu ríða fyrir meðan þeir Íri töluðu saman.
Íri segir Þorsteini að hann hefði farið upp á Einkunnir um daginn og séð til sauða, ,,en ég sá,” segir hann, ,, í skóginum fyrir ofan veturgötu að skinu við tólf spjót og skildir nokkurir.”
Þorsteinn brá svo við þessari frétt að hann fann sér tylliástæðu til að sveigja af leið og ríða ,,suður um mýrar fyrir ofan Stangarholt og svo suður til Gufurár og ofan með ánni reiðgötur” til Ölvaldsstaða.
Síðan spurðist að Steinar Sjónason hafði þann sama dag setið upp við Einkunni við tólfta mann. Þorsteinn lét sem hann hefði ekki spurt.
Einkunnar er fyrst getið í Egils sögu. Þorsteinn Egilsson á Borg hafði átt í landamerkjadeilu við Steinar Sjónason á Ánabrekku og fór Steinar halloka fyrir Þorsteini fyrir atbeina Egils og mátti flytjast búferlum út fyrir Langá.
Íri hér maður sem var með Þorsteini, útlenskur maður, hverjum manni fóthvatari og allra manna skyggnastur. Hann hafði fjárgæslur fyrir Þorstein og þær mest að safna geldfé upp til sjalls á vorum.
Eitt vor eftir fardaga lét Þorsteinn reka fé til fjalls. Íri var í fjárrekstrinum. Þorsteinn reið til fjalls við áttunda mann að líta eftir verkum húskarla sinn er unnu að garðhleðslum um þvera Grístungu. Á heimleið kom Íri hlaupandi á móti þeim og sagði að hann vilji mæla við Þorstein einmæli. Þorsteinn mælti að förunautar hans skyldu ríða fyrir meðan þeir Íri töluðu saman.
Íri segir Þorsteini að hann hefði farið upp á Einkunnir um daginn og séð til sauða, ,,en ég sá,” segir hann, ,, í skóginum fyrir ofan veturgötu að skinu við tólf spjót og skildir nokkurir.”
Þorsteinn brá svo við þessari frétt að hann fann sér tylliástæðu til að sveigja af leið og ríða ,,suður um mýrar fyrir ofan Stangarholt og svo suður til Gufurár og ofan með ánni reiðgötur” til Ölvaldsstaða.
Síðan spurðist að Steinar Sjónason hafði þann sama dag setið upp við Einkunni við tólfta mann. Þorsteinn lét sem hann hefði ekki spurt.
Af Syðri-Einkunn er mjög víðsýnt um héraðið, m.a. er hægt að sjá fimm jökla, Borgarfjarðardali, Mýrar Borgarfjörðinn og Snæfellsnesið.
Landslagið í fólkvanginum er fagurt, jökulsvorfnar klettaborgir, vöxtulegur skógur, lífvænlegar mýrar og dýra- og plöntulíf all fjölbreytt. Fólkvangurinn nær frá landi Borgar norður að Háfsvatni og Háfslækur rennur á vesturmörkum hans. Frá Háfsvatni eru austurmörk fólkvangsins merki Hamars og Holts og þaðan í girðingu um skátaskálann sem er í suðausturhorni friðlandsins
Landslagið í fólkvanginum er fagurt, jökulsvorfnar klettaborgir, vöxtulegur skógur, lífvænlegar mýrar og dýra- og plöntulíf all fjölbreytt. Fólkvangurinn nær frá landi Borgar norður að Háfsvatni og Háfslækur rennur á vesturmörkum hans. Frá Háfsvatni eru austurmörk fólkvangsins merki Hamars og Holts og þaðan í girðingu um skátaskálann sem er í suðausturhorni friðlandsins